زخم قرنیه چیست؟
زخم قرنیه نوعی نقص (فرسایش) در اپیتلیوم قرنیه است که به عمق نفوذ می کند و استروما را می پوشاند. در بیشتر موارد ، فرسایش توسط باکتری ها ، ویروس ها یا قارچ ها آلوده می شود.
قرنیه (قرنیه) ساختاری گنبدی و شفاف با قطر حدود 12 میلی متر است که قسمت جلویی چشم - عنبیه ، مردمک چشم و محفظه قدامی را می پوشاند.
از 5 لایه تشکیل شده است: اپیتلیوم چند لایه ، تخت ، غیر کراتینه کننده با غشای پایه ، غشای باومن ، استروما (عمدتا از الیاف آب و کلاژن تشکیل شده است) ، غشای Descemet و اندوتلیوم.
قرنیه فاقد رگ خونی است ، از طریق شبکه عروقی لیمبیک ، مایع در اتاق قدامی چشم و اشک هایی که به طور مداوم آن را جاری می کنند تغذیه می شود. با این حال ، عصبی غنی است ، به همین دلیل بسیار حساس است.
قرنیه علاوه بر داشتن عملکرد محافظتی ، توانایی انتقال ، شکست و انعکاس نور افتاده بر روی آن را دارد.
زخم قرنیه چیست؟
زخم های قرنیه اغلب به دلیل عفونت باکتریایی است که پس از آسیب وارد قرنیه می شود. همچنین می توانند در اثر عفونت های ویروسی ، قارچی ، انگلی ایجاد شوند. سایر علل کمتر شایع بیماری های خود ایمنی ، فلج بل ، کمبود ویتامین A و سایر موارد است.
عواملی که خطر ابتلا به زخم قرنیه را افزایش می دهند عبارتند از: استفاده از لنزهای تماسی ، آسیب قرنیه ، جراحی چشم ، خشکی چشم ، پلک یا مژه.
اندازه ، شکل و عمق زخم های قرنیه متفاوت است. آنها می توانند به صورت مرکزی یا محیطی قرار بگیرند و روی یک یا هر دو چشم تأثیر بگذارند. آنها مانند یک لکه خاکستری ، کمی فرو رفته با لبه های نفوذی و پایین به نظر می رسند.
علائم زخم قرنیه چیست؟
علائم معمول زخم های قرنیه عبارتند از:
درد شدید و احساس جسم خارجی
فوتوفوبیا - افزایش حساسیت به نور
بلفارواسپاسم - اسپاسم پلک ها
افزایش پارگی
تاری دید
ملتحمه قرمز شده
پلک های متورم
در بیشتر موارد ، زخم روند مطلوبی دارد. اندازه آنها به تدریج کاهش می یابد ، قسمتهای نکروز لبه ها می افتد ، نقص زخم با بافت همبند پر می شود و انحنای قرنیه را بدست می آورد. ممکن است یک زخم بزرگ ایجاد شود که بینایی را مختل کند.
در صورت سیر نامطلوب ، زخم قرنیه در عمق گسترش می یابد و تمام استروما را می پوشاند و به غشای Descemet می رسد. تحت عمل فشار داخل چشم ، مانند حباب از پایین زخم - descemetocele متورم می شود. اگر غشای Descemet پاره شود ، دهانه ای در قرنیه ایجاد می شود که از طریق آن مایع اتاق قدامی جریان می یابد و عنبیه را مجذوب می کند. وقتی دهانه قرنیه کوچک باشد ، عنبیه آن را تامپوناد می کند و یکپارچگی محفظه قدامی چشم را بازیابی می کند. این امکان وجود دارد که عنبیه و قرنیه در محل تماس با هم رشد کرده و منجر به سینکیای قدامی شوند. وقتی دهانه قرنیه گسترده تر باشد ، عنبیه خارج می شود - افتادگی عنبیه وجود دارد. خطر نفوذ میکروارگانیسم ها به داخل چشم و ایجاد آیریت ، ایریدوسیکلیت ، یووئیت وجود دارد.
زخم قرنیه چگونه تشخیص داده می شود؟
آزمایشات زیر برای تشخیص ضروری است:
تست رنگ - قطره های حاوی فلورسئین در چشم قرار می گیرد - رنگی که زخم را سبز می کند.
بیومکروسکوپی
گرفتن نمونه ای از زخم و انجام معاینه میکروبیولوژیکی.
درمان زخم قرنیه چیست؟
درمان زخم قرنیه به علت آن بستگی دارد.از آنتی بیوتیک ها ، ضد ویروس ها ، ضد قارچ ها و مسکن ها استفاده می شود. تجویز موضعی کورتیکواستروئیدها منع مصرف دارد.
اگر به دارو جواب ندهید یا پس از بهبود زخم ، جای زخم بزرگی باقی بماند ، ممکن است نیاز به جراحی باشد - کراتوپلاستی (پیوند قرنیه).
